Η ΧΑΡΤΑ ΤΟΥ ΒΕΛΙΓΡΑ∆ΙΟΥ
ΕΝΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙ∆ΕΥΣΗ
Α. Κατάσταση του περιβάλλοντος
Η γενιά µας είναι µάρτυρας µιας πρωτοφανούς οικονοµικής ανάπτυξης και τεχνολογι- κής προόδου, η οποία ενώ προσπορίζει ποικίλα οφέλη σε πολλούς ανθρώπους, εν τού- τοις, έχει επιφέρει και σοβαρές αρνητικές κοινωνικές και τεχνολογικές επιπτώσεις. Η ανισότητα ανάµεσα στις φτωχές και τις πλούσιες χώρες, αλλά και στο εσωτερικό των χωρών, εντείνεται και υπάρχουν ενδείξεις για αύξηση της υποβάθµιοης του φυσικού περιβάλλοντος σε παγκόσµια κλίµακα. Αυτή η κατάσταση αν και αρχικά προκλήθηκε από ένα σχετικά µικρό αριθµό κρατών, επηρεάζει σήµερα όλη την ανθρωπότητα. Η πρόσφατη ∆ιακήρυξη των Ηνωµένων Εθνών για µια Νέα Παγκόσµια Οικονοµική Τάξη καλεί σε µια νέα αντίληψη για την ανάπτυξη - τέτοια που να λαµβάνει υπόψη την ικανο- ποίηση των αναγκών κάθε κατοίκου της γης, όλων των διαφορετικών πολιτισµών, και την ισορροπία και την αρµονία ανάµεσα στον άνθρωπο και το περιβάλλον. Αυτό που ζητείται ουσιαστικά είναι το ξερίζωµα των βασικών αιτιών που προκαλούν τη φτώχια, την πείνα, τον αναλφαβητισµό, τη ρύπανση, την εξάντληση των πόρων και τις κυριαρχικές σχέσεις. Ο αποσπασµατικός τρόπος µε τον οποίο µέχρι τώρα χειριζόµασταν αυτά τα κρίσιµα προ- βλήµατα δεν µπορεί πια να είναι αποτελεσµατικός. Είναι ζωτική ανάγκη οι κάτοικοι του κόσµου να απαιτήσουν τη λήψη µέτρων, στα οποία θα στηρίζεται µια οικονοµική ανάπτυξη χωρίς επιβλαβείς επιπτώσεις στους ανθρώπους, µια ανάπτυξη που δεν θα υποβαθµίζει το περιβάλλον και την ποιότητα ζωής τους. Είναι αναγκαίο να βρεθούν τρόποι µε τους οποίους θα διασφαλίζεται ότι η ανάπτυξη ενός κράτους δεν θα γίνεται σε βάρος άλλων κρατών και ότι η κατανάλωση του ενός ατόµου δεν θα γίνεται σε βάρος άλλων ατόµων. Οι πόροι της γης θα πρέπει να αναπτυχθούν µε τρόπους που να είναι επωφελείς για όλη την ανθρωπότητα και να προάγουν τη ποιότητα ζωής για όλους. Χρειαζόµαστε ένα νέο παγκόσµιο ήθος. Ένα ήθος σύµφωνα µε το οποίο τα άτοµα και οι κοινωνίες θα υιοθετούν στάσεις και αξίες εναρµονισµένες µε τη θέση της ανθρωπότη- τας µέσα στη βιόσφαιρα. Ένα ήθος το οποίο θα αναγνωρίζει και θα απαντά µε την ανά- λογη ευαισθησία στη σύνθετη και διαρκώς µεταβαλλόµενη σχέση ανάµεσα στον άνθρω- πο και τη φύση και ανάµεσα στους ίδιους τους ανθρώπους. Σηµαντικές αλλαγές πρέπει να συµβούν σε όλα τα κράτη της γης για να εξασφαλιστεί µια λογική ανάπτυξη που θα εµπνέεται από τα νέα παγκόσµια ιδεώδη, αλλαγές που θα στοχεύουν στη δίκαιη κατανο- µή των παγκόσµιων πόρων και στην καλύτερη ικανοποίηση των αναγκών όλων των αν- θρώπων. Αυτή η νέου τύπου ανάπτυξη θα απαιτεί επίσης την ελαχιστοποίηση των επι- βλαβών επιπτώσεων στο περιβάλλον, την επαναχρησιµοποίηση υλικών για παραγωγι- κούς σκοπούς και το σχεδίασµα τέτοιων τεχνολογιών που θα βοηθήσουν στην επίτευξη των συγκεκριµένων στόχων. Πάνω απ' όλα όµως απαιτείται η ύπαρξη της ειρήνης µέσω της συνύπαρξης και της συνεργασίας κρατών µε διαφορετικά κοινωνικά συστήµατα. Σηµαντικοί πόροι, οι οποίοι θα ανακατανεµηθούν για να ικανοποιηθούν οι ανθρώπινες ανά- γκες, µπορούν να προκύψουν από την περικοπή των στρατιωτικών δαπανών και τη µείω- ση του ανταγωνισµού των στρατιωτικών βιοµηχανιών. Τελικός στόχος πρέπει να είναι ο γενικός αφοπλισµός. Αυτές οι νέες προσεγγίσεις για την ανάπτυξη και τη βελτίωση του περιβάλλοντος απαι- τούν επανεξέταση των εθνικών και των περιφερειακών προτεραιοτήτων. Οι πολιτικές που στοχεύουν στη µεγιστοποίηση του οικονοµικού αποτελέσµατος, χωρίς υπολογισµό των συνεπειών τους στην κοινωνία και στους πόρους που απαιτούνται για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής πρέπει να τεθούν υπό αµφισβήτηση. Προτού όµως τροποποιηθούν αυτές οι πολιτικές προτεραιότητες, είναι ανάγκη εκατοµµύρια άτοµα να αναπροσαρµό- σουν τις δικές τους προτεραιότητες και να αποδεχτούν «ένα προσωπικό παγκόσµιο ήθος», το οποίο να αντανακλά, σε όλη τους τη συµπεριφορά, µία δέσµευση για τη βελ- τίωση της ποιότητας του περιβάλλοντος και της ζωής όλων των κατοίκων του πλανήτη. Η µεταρρύθµιση των εκπαιδευτικών διαδικασιών και συστηµάτων είναι κεντρικής σηµα- σίας για την ανάπτυξη αυτής του νέου ήθους και της νέας οικονοµικής τάξης. Κυβερνή- σεις και κέντρα που διαµορφώνουν πολιτικές, δύνανται να επιφέρουν αλλαγές και νέες προσεγγίσεις στην ανάπτυξη και να ξεκινήσουν τη βελτίωση της κατάστασης του πλανή- τη - αλλά όλα αυτά δεν θα είναι παρά βραχυπρόθεσµες λύσεις, αν όλοι οι νέοι άνθρωποι του κόσµου αυτού δεν λάβουν µια νέα αγωγή. Αυτή η αγωγή χρειάζεται νέες και δη- µιουργικές σχέσεις ανάµεσα στους µαθητές και τους δασκάλους, ανάµεσα στα σχολεία και τις κοινότητες, και γενικά ανάµεσα στην εκπαίδευση και την κοινωνία. Η 96η πρόταση της συνδιάσκεψης της Στοκχόλµης για το ανθρώπινο περιβάλλον, ζητά την ανάπτυξη της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης ως ένα από τα πιο σηµαντικά στοιχεία που πρέπει να περιλαµβάνει µια ολοµέτωπη επίθεση για την αντιµετώπιση της πάγκο- σµιας περιβαλλοντικής κρίσης. Αυτή η νέα περιβαλλοντική αγωγή πρέπει να βασίζεται και να συσχετίζεται µε τις βασικές αρχές που περιλαµβάνονται στη διακήρυξη των Ηνω- µένων Εθνών για τη Νέα Παγκόσµια Οικονοµική Τάξη. Μέσα στη λογική αυτού του πλαισίου πρέπει να βρίσκονται οι βάσεις για την ανάπτυξη της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, σε παγκόσµια κλίµακα, µε την οποία θα καταστεί δυνατό να αναπτυχθούν νέες γνώσεις και δεξιότητες, αξίες και στάσεις, που θα συνι- στούν τον παράγοντα - κλειδί για τη βελτίωση του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής τόσο για τις παρούσες όσο και τις µελλοντικές γενιές.
Β. Σκοπός της περιβαλλοντικής δράσης
Ο σκοπός της περιβαλλοντικής δράσης είναι: Να βελτιωθούν όλες οι οικολογικές σχέσεις, περιλαµβανοµένων και των σχέσεων του ανθρώπου µε τη φύση και των ανθρώπων µεταξύ τους. Από εδώ απορρέουν δύο πρωταρχικοί στόχοι:
1. Να αποσαφηνιστούν σε κάθε έθνος ανάλογα µε τον πολιτισµό του, οι βασικές έν- νοιες που είναι γνωστές σαν «ποιότητα ζωής» και «ανθρώπινη ευτυχία», και να δοθεί σ' αυτές µια παγκόσµια διάσταση, µέσα από την εκτίµηση και αναγνώριση των άλλων πολι- τισµών πέρα από τα στενά εθνικά σύνορα.
2. Να καθοριστούν οι ενέργειες που εξασφαλίζουν τη διατήρηση και προαγωγή του ανθρώπινου δυναµικού και δηµιουργούν συνθήκες κοινωνικής και ατοµικής ευτυχίας, εναρµονισµένες µε το βιοφυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον.
Γ. Σκοπός της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης Σκοπός της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης είναι: Να διαµορφώσει έναν ενηµερωµένο καιευαίσθητο πληθυσµό γύρω από το περιβάλλον και τα προβλήµατα του ο οποίος θα αποκτήσει γνώσεις, δεξιότητες, στάσεις, κίνητρα και αίσθηµα προσωπικής δέσµευσης, για να εργαστεί ατοµικά και συλλογικά για την επίλυση των υπαρχόντων προβληµάτων και την πρόληψη νέων.
∆. Στόχοι της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης Οι στόχοι της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης είναι:
1. Συνειδητοποίηση: να βοηθήσει άτοµα και κοινωνικές οµάδες να κατανοήσουν το πε- ριβάλλον ως ενιαίο σύνολο και τα προβλήµατα του, καθώς και τον καθοριστικό ρόλο του ανθρώπου στην επίλυση τους.
2. Γνώση: να βοηθήσει άτοµα και κοινωνικές οµάδες να κατανοήσουν το περιβάλλον στο σύνολο του, τα προβλήµατα του και το ρόλο του ανθρώπου µέσα σ' αυτό και την ευθύνη των ενεργειών του γι' αυτό,
3. Στάσεις: να βοηθήσει άτοµα και κοινωνικές οµάδες να αποκτήσουν κοινωνικές αξίες, ζωηρό ενδιαφέρον και διάθεση για ενεργό συµµετοχή στην προστασία και βελτίωση του.
4. ∆εξιότητες: να βοηθήσει άτοµα και κοινωνικές οµάδες να αποκτήσουν τις απαραίτη- τες δεξιότητες για την επίλυση περιβαλλοντικών προβληµάτων.
5. Ικανότητα αξιολόγησης: να βοηθήσει άτοµα και κοινωνικές οµάδες να αξιολογούν περιβαλλοντικές παραµέτρους και εκπαιδευτικά προγράµµατα ως προς οικολογικούς, πολιτικούς, οικονοµικούς, κοινωνικούς, αισθητικούς και εκπαιδευτικούς παράγοντες.
6. Συµµετοχή: να βοηθήσει άτοµα και κοινωνικές οµάδες να αναπτύξουν αίσθηση ευ- θύνης απέναντι στο περιβάλλον και να κατανοήσουν την επιτακτικότητα της δραστηριο- ποίησης τους για την επίλυση των προβληµάτων του.
Ε. Αποδέκτες Αποδέκτης της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης είναι το σύνολο του πληθυσµού του πλα- νήτη. Μέσα στο παγκόσµιο πλαίσιο οι κύριες κατηγορίες πληθυσµού είναι: 1. Ο τοµέας της τυπικής εκπαίδευσης που περιλαµβάνει την προσχολική, στοιχειώδη, δευτεροβάθµια και ανωτάτη εκπαίδευση, καθώς και την εκπαίδευση και µετεκπαίδευση των εκπαιδευτικών και των επαγγελµατικών οµάδων που έχουν αντικείµενο το περιβάλ- λον 2. Ο τοµέας της µη τυπικής εκπαίδευσης που περιλαµβάνει τους νέους και τους ενήλι- κες, ατοµικά ή συλλογικά, από όλα τα τµήµατα του πληθυσµού , όπως οικογένειες, εργάτες, διευθυντές και άτοµα που συµµετέχουν στη λήψη αποφάσεων είτε ειδικά είτε γενικότερα µετο περιβάλλον.
ΣΤ. Κατευθυντήριες αρχές των προγραµµάτων περιβαλλοντικής εκπαίδευσης Οι κατευθυντήριες αρχές της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης είναι:
1. Η περιβαλλοντική εκπαίδευση πρέπει να εξετάζει το περιβάλλον στην ολότητα του - φυσικό και ανθρωπογενές, οικολογικό, πολιτικό, οικονοµικό, τεχνολογικό, κοινωνικό, νοµικό, πολιτιστικό και αισθητικό.
2. Η περιβαλλοντική εκπαίδευση πρέπει να είναι µία διαρκής, δια βίου διαδικασία, σε όλα τα επίπεδα τυπικής και µη τυπικής εκπαίδευσης,
3. Η περιβαλλοντική εκπαίδευση πρέπει να υιοθετεί διεπιστηµονική προσέγγιση στα προγράµµατα της.
4. Η περιβαλλοντική εκπαίδευση πρέπει να δίνει έµφαση στην ενεργό συµµετοχή για την πρόληψη και επίλυση περιβαλλοντικών προβληµάτων.
5. Η περιβαλλοντική εκπαίδευση πρέπει να εξετάζει τα κύρια περιβαλλοντικά ζητήµατα από µια παγκόσµια σκοπιά, ενώ παράλληλα θα λαµβάνει υπόψη τις τοπικές ιδιαιτερότη- τες. 6. Η περιβαλλοντική εκπαίδευση πρέπει να εστιάζει την προσοχή της στην παρούσα και τη µελλοντική κατάσταση του περιβάλλοντος.
7. Η περιβαλλοντική εκπαίδευση πρέπει να εξετάζει τα σχέδια ανάπτυξης και της οικο- νοµικής µεγέθυνσης από µια περιβαλλοντική σκοπιά.
8. Η περιβαλλοντική εκπαίδευση πρέπει να αναδεικνύει την αξία και την αναγκαιότητα της συνεργασίας σε επίπεδο τοπικό και παγκόσµιο για την επίλυση των περιβαλλοντι- κών προβληµάτων.
Α. Κατάσταση του περιβάλλοντος
Η γενιά µας είναι µάρτυρας µιας πρωτοφανούς οικονοµικής ανάπτυξης και τεχνολογι- κής προόδου, η οποία ενώ προσπορίζει ποικίλα οφέλη σε πολλούς ανθρώπους, εν τού- τοις, έχει επιφέρει και σοβαρές αρνητικές κοινωνικές και τεχνολογικές επιπτώσεις. Η ανισότητα ανάµεσα στις φτωχές και τις πλούσιες χώρες, αλλά και στο εσωτερικό των χωρών, εντείνεται και υπάρχουν ενδείξεις για αύξηση της υποβάθµιοης του φυσικού περιβάλλοντος σε παγκόσµια κλίµακα. Αυτή η κατάσταση αν και αρχικά προκλήθηκε από ένα σχετικά µικρό αριθµό κρατών, επηρεάζει σήµερα όλη την ανθρωπότητα. Η πρόσφατη ∆ιακήρυξη των Ηνωµένων Εθνών για µια Νέα Παγκόσµια Οικονοµική Τάξη καλεί σε µια νέα αντίληψη για την ανάπτυξη - τέτοια που να λαµβάνει υπόψη την ικανο- ποίηση των αναγκών κάθε κατοίκου της γης, όλων των διαφορετικών πολιτισµών, και την ισορροπία και την αρµονία ανάµεσα στον άνθρωπο και το περιβάλλον. Αυτό που ζητείται ουσιαστικά είναι το ξερίζωµα των βασικών αιτιών που προκαλούν τη φτώχια, την πείνα, τον αναλφαβητισµό, τη ρύπανση, την εξάντληση των πόρων και τις κυριαρχικές σχέσεις. Ο αποσπασµατικός τρόπος µε τον οποίο µέχρι τώρα χειριζόµασταν αυτά τα κρίσιµα προ- βλήµατα δεν µπορεί πια να είναι αποτελεσµατικός. Είναι ζωτική ανάγκη οι κάτοικοι του κόσµου να απαιτήσουν τη λήψη µέτρων, στα οποία θα στηρίζεται µια οικονοµική ανάπτυξη χωρίς επιβλαβείς επιπτώσεις στους ανθρώπους, µια ανάπτυξη που δεν θα υποβαθµίζει το περιβάλλον και την ποιότητα ζωής τους. Είναι αναγκαίο να βρεθούν τρόποι µε τους οποίους θα διασφαλίζεται ότι η ανάπτυξη ενός κράτους δεν θα γίνεται σε βάρος άλλων κρατών και ότι η κατανάλωση του ενός ατόµου δεν θα γίνεται σε βάρος άλλων ατόµων. Οι πόροι της γης θα πρέπει να αναπτυχθούν µε τρόπους που να είναι επωφελείς για όλη την ανθρωπότητα και να προάγουν τη ποιότητα ζωής για όλους. Χρειαζόµαστε ένα νέο παγκόσµιο ήθος. Ένα ήθος σύµφωνα µε το οποίο τα άτοµα και οι κοινωνίες θα υιοθετούν στάσεις και αξίες εναρµονισµένες µε τη θέση της ανθρωπότη- τας µέσα στη βιόσφαιρα. Ένα ήθος το οποίο θα αναγνωρίζει και θα απαντά µε την ανά- λογη ευαισθησία στη σύνθετη και διαρκώς µεταβαλλόµενη σχέση ανάµεσα στον άνθρω- πο και τη φύση και ανάµεσα στους ίδιους τους ανθρώπους. Σηµαντικές αλλαγές πρέπει να συµβούν σε όλα τα κράτη της γης για να εξασφαλιστεί µια λογική ανάπτυξη που θα εµπνέεται από τα νέα παγκόσµια ιδεώδη, αλλαγές που θα στοχεύουν στη δίκαιη κατανο- µή των παγκόσµιων πόρων και στην καλύτερη ικανοποίηση των αναγκών όλων των αν- θρώπων. Αυτή η νέου τύπου ανάπτυξη θα απαιτεί επίσης την ελαχιστοποίηση των επι- βλαβών επιπτώσεων στο περιβάλλον, την επαναχρησιµοποίηση υλικών για παραγωγι- κούς σκοπούς και το σχεδίασµα τέτοιων τεχνολογιών που θα βοηθήσουν στην επίτευξη των συγκεκριµένων στόχων. Πάνω απ' όλα όµως απαιτείται η ύπαρξη της ειρήνης µέσω της συνύπαρξης και της συνεργασίας κρατών µε διαφορετικά κοινωνικά συστήµατα. Σηµαντικοί πόροι, οι οποίοι θα ανακατανεµηθούν για να ικανοποιηθούν οι ανθρώπινες ανά- γκες, µπορούν να προκύψουν από την περικοπή των στρατιωτικών δαπανών και τη µείω- ση του ανταγωνισµού των στρατιωτικών βιοµηχανιών. Τελικός στόχος πρέπει να είναι ο γενικός αφοπλισµός. Αυτές οι νέες προσεγγίσεις για την ανάπτυξη και τη βελτίωση του περιβάλλοντος απαι- τούν επανεξέταση των εθνικών και των περιφερειακών προτεραιοτήτων. Οι πολιτικές που στοχεύουν στη µεγιστοποίηση του οικονοµικού αποτελέσµατος, χωρίς υπολογισµό των συνεπειών τους στην κοινωνία και στους πόρους που απαιτούνται για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής πρέπει να τεθούν υπό αµφισβήτηση. Προτού όµως τροποποιηθούν αυτές οι πολιτικές προτεραιότητες, είναι ανάγκη εκατοµµύρια άτοµα να αναπροσαρµό- σουν τις δικές τους προτεραιότητες και να αποδεχτούν «ένα προσωπικό παγκόσµιο ήθος», το οποίο να αντανακλά, σε όλη τους τη συµπεριφορά, µία δέσµευση για τη βελ- τίωση της ποιότητας του περιβάλλοντος και της ζωής όλων των κατοίκων του πλανήτη. Η µεταρρύθµιση των εκπαιδευτικών διαδικασιών και συστηµάτων είναι κεντρικής σηµα- σίας για την ανάπτυξη αυτής του νέου ήθους και της νέας οικονοµικής τάξης. Κυβερνή- σεις και κέντρα που διαµορφώνουν πολιτικές, δύνανται να επιφέρουν αλλαγές και νέες προσεγγίσεις στην ανάπτυξη και να ξεκινήσουν τη βελτίωση της κατάστασης του πλανή- τη - αλλά όλα αυτά δεν θα είναι παρά βραχυπρόθεσµες λύσεις, αν όλοι οι νέοι άνθρωποι του κόσµου αυτού δεν λάβουν µια νέα αγωγή. Αυτή η αγωγή χρειάζεται νέες και δη- µιουργικές σχέσεις ανάµεσα στους µαθητές και τους δασκάλους, ανάµεσα στα σχολεία και τις κοινότητες, και γενικά ανάµεσα στην εκπαίδευση και την κοινωνία. Η 96η πρόταση της συνδιάσκεψης της Στοκχόλµης για το ανθρώπινο περιβάλλον, ζητά την ανάπτυξη της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης ως ένα από τα πιο σηµαντικά στοιχεία που πρέπει να περιλαµβάνει µια ολοµέτωπη επίθεση για την αντιµετώπιση της πάγκο- σµιας περιβαλλοντικής κρίσης. Αυτή η νέα περιβαλλοντική αγωγή πρέπει να βασίζεται και να συσχετίζεται µε τις βασικές αρχές που περιλαµβάνονται στη διακήρυξη των Ηνω- µένων Εθνών για τη Νέα Παγκόσµια Οικονοµική Τάξη. Μέσα στη λογική αυτού του πλαισίου πρέπει να βρίσκονται οι βάσεις για την ανάπτυξη της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, σε παγκόσµια κλίµακα, µε την οποία θα καταστεί δυνατό να αναπτυχθούν νέες γνώσεις και δεξιότητες, αξίες και στάσεις, που θα συνι- στούν τον παράγοντα - κλειδί για τη βελτίωση του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής τόσο για τις παρούσες όσο και τις µελλοντικές γενιές.
Β. Σκοπός της περιβαλλοντικής δράσης
Ο σκοπός της περιβαλλοντικής δράσης είναι: Να βελτιωθούν όλες οι οικολογικές σχέσεις, περιλαµβανοµένων και των σχέσεων του ανθρώπου µε τη φύση και των ανθρώπων µεταξύ τους. Από εδώ απορρέουν δύο πρωταρχικοί στόχοι:
1. Να αποσαφηνιστούν σε κάθε έθνος ανάλογα µε τον πολιτισµό του, οι βασικές έν- νοιες που είναι γνωστές σαν «ποιότητα ζωής» και «ανθρώπινη ευτυχία», και να δοθεί σ' αυτές µια παγκόσµια διάσταση, µέσα από την εκτίµηση και αναγνώριση των άλλων πολι- τισµών πέρα από τα στενά εθνικά σύνορα.
2. Να καθοριστούν οι ενέργειες που εξασφαλίζουν τη διατήρηση και προαγωγή του ανθρώπινου δυναµικού και δηµιουργούν συνθήκες κοινωνικής και ατοµικής ευτυχίας, εναρµονισµένες µε το βιοφυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον.
Γ. Σκοπός της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης Σκοπός της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης είναι: Να διαµορφώσει έναν ενηµερωµένο καιευαίσθητο πληθυσµό γύρω από το περιβάλλον και τα προβλήµατα του ο οποίος θα αποκτήσει γνώσεις, δεξιότητες, στάσεις, κίνητρα και αίσθηµα προσωπικής δέσµευσης, για να εργαστεί ατοµικά και συλλογικά για την επίλυση των υπαρχόντων προβληµάτων και την πρόληψη νέων.
∆. Στόχοι της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης Οι στόχοι της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης είναι:
1. Συνειδητοποίηση: να βοηθήσει άτοµα και κοινωνικές οµάδες να κατανοήσουν το πε- ριβάλλον ως ενιαίο σύνολο και τα προβλήµατα του, καθώς και τον καθοριστικό ρόλο του ανθρώπου στην επίλυση τους.
2. Γνώση: να βοηθήσει άτοµα και κοινωνικές οµάδες να κατανοήσουν το περιβάλλον στο σύνολο του, τα προβλήµατα του και το ρόλο του ανθρώπου µέσα σ' αυτό και την ευθύνη των ενεργειών του γι' αυτό,
3. Στάσεις: να βοηθήσει άτοµα και κοινωνικές οµάδες να αποκτήσουν κοινωνικές αξίες, ζωηρό ενδιαφέρον και διάθεση για ενεργό συµµετοχή στην προστασία και βελτίωση του.
4. ∆εξιότητες: να βοηθήσει άτοµα και κοινωνικές οµάδες να αποκτήσουν τις απαραίτη- τες δεξιότητες για την επίλυση περιβαλλοντικών προβληµάτων.
5. Ικανότητα αξιολόγησης: να βοηθήσει άτοµα και κοινωνικές οµάδες να αξιολογούν περιβαλλοντικές παραµέτρους και εκπαιδευτικά προγράµµατα ως προς οικολογικούς, πολιτικούς, οικονοµικούς, κοινωνικούς, αισθητικούς και εκπαιδευτικούς παράγοντες.
6. Συµµετοχή: να βοηθήσει άτοµα και κοινωνικές οµάδες να αναπτύξουν αίσθηση ευ- θύνης απέναντι στο περιβάλλον και να κατανοήσουν την επιτακτικότητα της δραστηριο- ποίησης τους για την επίλυση των προβληµάτων του.
Ε. Αποδέκτες Αποδέκτης της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης είναι το σύνολο του πληθυσµού του πλα- νήτη. Μέσα στο παγκόσµιο πλαίσιο οι κύριες κατηγορίες πληθυσµού είναι: 1. Ο τοµέας της τυπικής εκπαίδευσης που περιλαµβάνει την προσχολική, στοιχειώδη, δευτεροβάθµια και ανωτάτη εκπαίδευση, καθώς και την εκπαίδευση και µετεκπαίδευση των εκπαιδευτικών και των επαγγελµατικών οµάδων που έχουν αντικείµενο το περιβάλ- λον 2. Ο τοµέας της µη τυπικής εκπαίδευσης που περιλαµβάνει τους νέους και τους ενήλι- κες, ατοµικά ή συλλογικά, από όλα τα τµήµατα του πληθυσµού , όπως οικογένειες, εργάτες, διευθυντές και άτοµα που συµµετέχουν στη λήψη αποφάσεων είτε ειδικά είτε γενικότερα µετο περιβάλλον.
ΣΤ. Κατευθυντήριες αρχές των προγραµµάτων περιβαλλοντικής εκπαίδευσης Οι κατευθυντήριες αρχές της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης είναι:
1. Η περιβαλλοντική εκπαίδευση πρέπει να εξετάζει το περιβάλλον στην ολότητα του - φυσικό και ανθρωπογενές, οικολογικό, πολιτικό, οικονοµικό, τεχνολογικό, κοινωνικό, νοµικό, πολιτιστικό και αισθητικό.
2. Η περιβαλλοντική εκπαίδευση πρέπει να είναι µία διαρκής, δια βίου διαδικασία, σε όλα τα επίπεδα τυπικής και µη τυπικής εκπαίδευσης,
3. Η περιβαλλοντική εκπαίδευση πρέπει να υιοθετεί διεπιστηµονική προσέγγιση στα προγράµµατα της.
4. Η περιβαλλοντική εκπαίδευση πρέπει να δίνει έµφαση στην ενεργό συµµετοχή για την πρόληψη και επίλυση περιβαλλοντικών προβληµάτων.
5. Η περιβαλλοντική εκπαίδευση πρέπει να εξετάζει τα κύρια περιβαλλοντικά ζητήµατα από µια παγκόσµια σκοπιά, ενώ παράλληλα θα λαµβάνει υπόψη τις τοπικές ιδιαιτερότη- τες. 6. Η περιβαλλοντική εκπαίδευση πρέπει να εστιάζει την προσοχή της στην παρούσα και τη µελλοντική κατάσταση του περιβάλλοντος.
7. Η περιβαλλοντική εκπαίδευση πρέπει να εξετάζει τα σχέδια ανάπτυξης και της οικο- νοµικής µεγέθυνσης από µια περιβαλλοντική σκοπιά.
8. Η περιβαλλοντική εκπαίδευση πρέπει να αναδεικνύει την αξία και την αναγκαιότητα της συνεργασίας σε επίπεδο τοπικό και παγκόσµιο για την επίλυση των περιβαλλοντι- κών προβληµάτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου